Heb je ooit dat gevoel gehad dat je op een kruispunt staat in je leven? Dat je een belangrijke keuze te maken hebt? Of het nou gaat om een grote beslissing zoals een nieuwe baan of alleen op reis gaan, of kleinere stappen zoals vaker ‘nee’ zeggen… nieuwe wegen bewandelen voelt altijd spannend. Het oude pad is vertrouwd, je herkent de bomen, de kuilen en weet precies hoe het loopt. Maar datzelfde pad biedt geen groei meer. Soms voel je dat je toe bent aan verandering, maar toch is het lastig om die stap te zetten.
Verandering voelt vaak als onzekerheid, en dat heeft te maken met hoe ons brein werkt. Het deel van ons brein dat verantwoordelijk is voor overleving, ook wel het reptielenbrein genoemd, houdt niet van verandering. Dit deel is erop gericht om ons veilig te houden en ziet dat wat nieuw is als onbekend en dus als risico. Het schreeuwt om je terug te trekken naar wat bekend en vertrouwd is, zelfs als dat oude pad je niet meer dient.
Schrijven van een blog
Al een tijd worstelde ik met het schrijven van blogs zoals deze. Het leek misschien een kleine stap, maar voor mij voelde het alsof ik op dat kruispunt stond. Mijn reptielenbrein ging op volle toeren: het fluisterde me steeds opnieuw toe, ‘Niemand wil dit lezen,’ ‘Het is niet goed genoeg,’ en ‘Hou er maar weer mee op, dit is niks voor jou.’ Het gevolg? Ik sloeg lam, geloofde alles wat ik dacht, en deed uiteindelijk niets. Mijn reptielenbrein was dik tevreden, want alles bleef bij het oude. Maar dat hielp me natuurlijk niet verder.
Verandering is spannend, maar ook onzeker
Een nieuw pad inslaan voelt vaak alsof je door een mistig bos loopt, zonder precies te weten waar het pad naartoe leidt. Het oude pad dat je altijd hebt gevolgd, is vertrouwd. Je kent de bochten, de bomen, en zelfs de moeilijk begaanbare stukken. Maar een nieuw pad? Dat brengt allerlei vragen met zich mee: Wat als ik verdwaal? Wat als het te zwaar is? Wat als ik terug wil, maar niet meer kan?
Deze gedachten zijn normaal. Ze komen voort uit het deel van ons brein dat verantwoordelijk is voor onze overleving: het reptielenbrein. Dit deel houdt niet van verandering, want verandering betekent onzekerheid. En onzekerheid kan als gevaarlijk worden gezien. Het reptielenbrein schreeuwt dan ook: “Ga terug naar wat je kent! Het oude pad is veilig.”
Loslaten om vooruit te komen
Een nieuw pad bewandelen betekent dat je het oude mag loslaten. Dit kan uitdagend zijn, omdat we vaak vasthouden aan wat bekend is. Zelfs als dat bekende pad ons niet langer dient, voelt het veiliger dan het onbekende pad te ontdekken. Toch vraagt groei om loslaten. Door te vertrouwen dat je het nieuwe pad kúnt bewandelen, geef je jezelf de kans om nieuwe ervaringen op te doen, nieuwe dingen te leren en een nieuwe richting in te slaan.
Maar hoe doe je dat? Hoe laat je los en stap je in het onbekende, zonder vast te blijven zitten in angst en de “ja maars…”?
De weg wordt duidelijker na elke stap
Wat hierbij kan helpen, is te bedenken dat het nieuwe pad niet meteen duidelijk hoeft te zijn. Je hoeft niet direct te weten welke kant het pad op gaat of wat er achter elke bocht ligt. Het pad wordt zichtbaar naarmate je het bewandelt. Hoe meer stappen je zet, hoe duidelijker de route wordt.
Nu ik deze blog aan het schrijven ben, merk ik dat het me eigenlijk makkelijker afgaat dan ik dacht. En dat ik het ook heel leuk vind. Nu ik bezig ben, voelt het veel minder zwaar dan het eerst leek. Mijn reptielenbrein was wel hard aan het schreeuwen, maar ik heb besloten om er niet al te veel aandacht aan te besteden, omdat het steeds dezelfde dingen zei. Daarbij wilde ik dit echt graag, dus besloot ik het te doen, ondanks alle waarschuwingen. En ik verwacht dat, elke keer dat ik het doe, het makkelijker wordt.
Hetzelfde geldt voor grote (levens)veranderingen. Je hoeft niet meteen het hele plaatje duidelijk te hebben. Het gaat erom dat je in beweging blijft, dat je blijft stappen zetten, hoe klein ze ook zijn. Want elke stap die je zet, brengt je dichter bij het punt waar het pad helder wordt.
Wat zijn jouw “beren op de weg”?
De bekende “beren op de weg” zijn de obstakels die je tegenkomt als je een nieuw pad bewandelt. Ze verschijnen in de vorm van angsten, twijfels, oordelen en misschien zelfs kritiek van anderen. Het reptielenbrein creëert deze beren als een manier om je tegen te houden, om je te beschermen tegen het onbekende.
In plaats van deze beren te vermijden of bang voor ze te zijn, kan het helpen om ze te (h)erkennen en te omarmen. Ze horen bij het proces van groei. Ze zijn er niet om je te stoppen, maar om je te helpen sterker te worden. Door je angsten onder ogen te zien en tóch door te gaan, bouw je vertrouwen op in jezelf en in je vermogen om met verandering om te gaan, óók als het moeilijk is.
Blijf in beweging
Het bewandelen van een nieuw pad kan spannend en onzeker zijn, maar het opent ook de deur naar persoonlijke ontwikkeling. Je hoeft niet alles precies te weten of te zien voordat je begint. Het enige wat je hoeft te doen, is te blijven bewegen, zélfs als je je bang voelt. Hoe vaker je het nieuwe pad bewandelt, hoe duidelijker het zal worden. En voordat je het doorhebt, heb je een weg gevonden die je naar nieuwe ervaringen, kansen en persoonlijke groei leidt.
Stel jezelf vandaag de volgende vraag:
Welk nieuwe pad wil ik inslaan? En welke eerste stap kan ik vandaag zetten?
Mocht je hier hulp bij nodig hebben, stuur me dan gerust een bericht via WhatsApp of mail via de contactpagina. Ik denk graag met je mee. 💛